کودکان نابینا و مبتلا به اختلالات بینایی از حساس ترین کودکان هستند که رفتار با آنها نیازمند دانستن اطلاعاتی از این کودکان است و والدین و سایر نزدیکان کودکان نابینا می بایستی که بهترین شیوه رفتاری را با این دسته از کودکان استفاده کنند.
برای خوشبخت بودن، کودکان ما باید قادر به سازگاری های شخصی و اجتماعی مؤثری باشند. در فرهنگ هایی که زندگی اجتماعی بسیار پیچیده است، شخصیت حائز اهمیت می باشد.
هر چند ممکن است عجیب به نظر برسد، ولی کودک شما برای اینکه راه رفتن، دویدن، لی لی کردن و پریدن را بیاموزد، ابتدا لازم است توانایی کنترل سر خود را به دست آورد. بنابراین وقتی کودک شما در سن چهار هفتگی شروع به بلند کردن سر خود می کند، در واقع شاهد نخستین تلاش های کودکتان برای راه رفتن هستید. در کلیه جنبه های رشد، پیشرفت از سر به طرف پا صورت می گیرد، بنابراین کنترل سر نخستین مرحله اساسی در جا به جایی حرکتی است.
کودکان اوتیسم یا به اصطلاح "درخودمانده" مبتلا به نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی هستند و این اختلال اوتیسم، با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می شود.